Brené Brown

Ik ben geboren in 1957 in een gezin met twee oudere broers.

Van jongs af aan merkte ik dat ik een bepaalde gevoeligheid had om stemmingen en gevoelens van anderen waar te nemen. Zo ook in ons gezin. Deze gevoeligheid heeft er onder andere voor gezorgd dat ik open stond voor het trauma dat mijn moeder heeft opgelopen toen ze op zestienjarige leeftijd het jappenkamp in moest. Als klein meisje ben ik mij onbewust gaan identificeren met mijn moeder om zo de liefde die ze mij niet kon geven te willen ontvangen. Langzaam maar zeker verloor ik

mezelf in haar trauma waardoor mijn eigen identiteit geen kans kreeg zich te ontwikkelen. Dit is niet iets waar ik mij bewust van was, maar dat ik pas veel later tijdens mijn zoektocht naar wie ik nu eigenlijk ben, gewaar werd.

Van generatie op generatie

Op mijn zestiende kreeg ik hevige angst- en paniekaanvallen. Hierdoor werd mijn leven ernstig beperkt. Maar ik besloot om mijn angsten aan te gaan en begon aan een lange weg in therapieland. Veel therapieën, zowel regulier als alternatief/complementair, hebben mij stappen doen zetten naar heelheid. Iedere keer weer mocht ik aankijken wat ik tegenkwam. En iedere keer kon ik weer een stukje bagage uit mijn volle rugzak achterlaten en kreeg ik hele waardevolle, mooie inzichten. Inmiddels was duidelijk dat ik het trauma van mijn moeder al die tijd met mij had meegedragen. Toen mijn zoon op zijn zestiende ook last kreeg van angsten, besefte ik dat ook hij belast was met hetzelfde trauma. Ik besloot om wederom in therapie te gaan. Dit keer bij Centrum45. Een centrum dat gespecialiseerd is in het behandelen van de naoorlogse generatie. Ik voelde diep in mij dat het mogelijk was om alle puzzelstukjes van de (trauma)puzzel te leggen zodat mijn zoon en ik niet meer met de bagage van het familieverhaal door het leven hoefden.

Mijn hele (zoek)tocht heb ik uitgebreid beschreven in De oorlog van mijn moeder in mij . Het verhaal in de openbaarheid brengen kan anderen helpen zich bewust te worden van hun eigen verhaal. Heel graag wil ik met mijn boek anderen bemoedigen en inspireren.

Toch merk ik dat alleen het verhaal de wereld insturen niet genoeg is. Mijn hart opent zich op het moment dat ik mijn inzichten met anderen, die nog volop in hun bewustwordingsproces zitten, mag delen. Want het is echt mogelijk dat je ondanks een traumatische jeugd een leven vanuit liefde en vrijheid voor jezelf kunt creëren.